Pierwsze rękawiczki
Historia
Pierwsze rękawiczki stosowane w medycynie były wykonane ze skóry lub dzianiny. Na początku XIX wieku zaczęły pojawiać się propozycje stosowania rękawiczek jako środka zapobiegającego zakażeniom wśród chirurgów, położników czy anatomów. Pomysły te ogłaszali m.in. dermatolog Joseph Plenk i położnik Ignaz Semmelweis. W chirurgii, pierwszeństwo w stosowaniu rękawiczek zazwyczaj przyznaje się Williamowi Stewartowi Halstedowi. Zimą 1890 jego sanitariuszka zaczęła używać zamówionych przez Halsteda w Goodyear Rubber Company gumowych rękawiczek. Niedługo później spopularyzowano używanie gumowych rękawiczek w Europie; wśród pierwszych chirurgów stosujących gumowe rękawiczki byli Werner Zoege von Manteuffel i Bernard Koening9
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99kawiczki_medyczne
Technologia medyczna
Technologia medyczna
Technologia medyczna - w ujęciu szerokim to dowolny rodzaj wiedzy zaangażowanej w realizację zadań i osiąganie określonych rezultatów systemu opieki zdrowotnej. W ujęciu wąskim technologie medyczne to środki niematerialne (wiedza, umiejętności, procedury, rozwiązania organizacyjne) i materialne (leki, urządzenia) związane bezpośrednio lub pośrednio z udzielanymi świadczeniami opieki zdrowotnej i konkretnymi interwencjami (leczniczymi, diagnostycznymi, rehabilitacyjnymi bądź prewencyjnymi).
W polskim systemie zdrowotnym dostęp obywateli do technologii medycznych (leków, wyrobów medycznych, procedur medycznych i systemów organizacyjnych) jest regulowany przez ubezpieczyciela - Narodowy Fundusz Zdrowia - w oparciu o przeprowadzoną ocenę technologii.
Ocena technologii medycznych (HTA, ang. health technology assessment) składa się z analizy efektywności klinicznej (wykonywanej zgodnie z zasadami EBM), analiz ekonomicznych (wykonywanych zgodnie z zasadami farmakoekonomiki) oraz analizy wpływu refundacji danej technologii na budżet płatnika (w polskim systemie zdrowotnym - na budżet Narodowego Funduszu Zdrowia). HTA ma rosnące znaczenie dla podejmowania decyzji o refundacji technologii medycznych, stanowiąc racjonalną podstawę tych decyzji.
Jedną z pierwszych instytucji państwowych regulujących ocenę technologii medycznych udostępnianych ubezpieczonym obywatelom w ramach państwowej opieki zdrowotnej był brytyjski instytut NICE. W Polsce ocenę technologii medycznych, zgodnie z odpowiednimi wytycznymi1 przeprowadza Agencja Oceny Technologii Medycznych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Technologia_medyczna
Bandaże i opaski
Wyposażenie
Apteczka może zawierać następujące składniki:
Opatrunki (aplikowane bezpośrednio na rany):
Plastry opatrunkowe
Gaza opatrunkowa (sterylna, do opatrywania dużych ran i urazów)
Kompresy z gazy (sterylne, do opatrywania mniejszych ran)
Kompresy oczne (do przykrywania ran oka)
Opatrunki nieprzywierające (na duże rany, otarcia i wtedy, gdy pożądana jest mała adhezja)
Opatrunki hydrożelowe na oparzenia
Bandaże i opaski
Bandaże dziane (sterylne, nieelastyczne, absorbujące płyny, do przytrzymywania opatrunku)
Bandaże elastyczne (zazwyczaj niejałowe, do unieruchamiania zwichnięć, złamań oraz do wykonywania opatrunku uciskowego)
Opaski kohezyjne (bandaże elastyczne przywierające same do siebie, nie ma potrzeby stosowania zapinek)
Przylepce (hipoalergiczne, z tkaniny, jedwabiu, folii, lub włókniny, z warstwą kleju akrylowego)
Chusty trójkątne (do wykonywania temblaków, unieruchomień, opatrunków uciskowych)
Czasem opatrunki są łączone (indywidualne), dzięki czemu mają wspólne opakowanie, często są one wodoodporne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Apteczka